Η Ελλάδα έχει ήδη εκπληρώσει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει έναντι των εταίρων της προκειμένου να εγκριθεί το νέο πρόγραμμα, μία παράμετρος του οποίου είναι και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, το λεγόμενο PSI. Απομένουν ελάχιστα ζητήματα, τα οποία θα έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως μέχρι την τηλεδιάσκεψη του Eurogroup, στις 6 ώρα Ελλάδος σήμερα το απόγευμα.
Αντιμετωπίζουμε, όμως, μία κατάσταση η οποία είναι ιδιόρρυθμη γιατί συνεχώς έχουμε νέους όρους, νέες προϋποθέσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως υπάρχουν πια εμφανείς δυνάμεις στο εσωτερικό της Ευρώπης που παίζουν με τη φωτιά, γιατί θεωρούν ότι μπορεί να μην εφαρμοστεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου ή να μην τηρηθούν όλες οι προδιαγραφές που έχουν ετοιμαστεί και που θέλουν μια Ελλάδα, ενδεχομένως, και εκτός Ευρωζώνης.
Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό, εδώ στην Ελλάδα, από όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Και πρέπει να συσπειρωθούμε για να μη δώσουμε σε κανέναν το πρόσχημα ή το άλλοθι που περιμένει προκειμένου να εφαρμόσει ένα σενάριο, το οποίο θα αποδειχθεί σενάριο τρόμου, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την παγκόσμια οικονομία.
Εμείς θα κάνουμε πραγματικά ό,τι περνάει από το χέρι μας. Δυστυχώς, τα διλλήματα, όπως είπα απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είναι τραγικά και σκληρά, διότι πρέπει να υποστούμε περικοπές και θυσίες. Και αυτό δυστυχώς πάντα βαραίνει τους πιο αδύναμους. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να διαφυλάξουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και συνοχή. Αν δεν το κάνουμε αυτό, τα πράγματα θα εξελιχθούν με βίαιο τρόπο και οι περικοπές θα είναι δραστικές και ανεξέλεγκτες.
Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε να κάνουμε μια επιλογή που είναι ευχάριστη ή μια επιλογή που είναι δυσάρεστη. Έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ δυσάρεστων και ακόμη πιο δυσάρεστων λύσεων. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι τώρα είναι η ώρα για κομματικούς ανταγωνισμούς, για εκλογικούς συσχετισμούς, για προσωπικούς υπολογισμούς, κάνουν λάθος, κάνουν απολύτως λάθος. Δεν είναι η ώρα τώρα να λύσουμε αυτά τα προβλήματα. Όλοι είμαστε στο ίδιο μετερίζι.
Επιπλέον, ήθελα να ανακοινώσω ένα άλλο τμήμα της συζήτησής μας με τον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με παρεκάλεσε ως Υπουργό Οικονομικών να προβώ σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες προκειμένου να παραιτηθεί του μισθού του, να παραιτηθεί δηλαδή της χορηγίας του ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρόκειται για μία κίνηση που τιμά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι μια συμβολική κίνηση τη στιγμή που ο ελληνικός λαός καλείται να υποστεί τέτοιες θυσίες, ο πρώτος πολίτης της χώρας να παραιτηθεί από τον μισθό του, κάτι το οποίο βεβαίως δεν αφορά τον ίδιο, αλλά το αξίωμά του. Ο ίδιος, όμως, ως άτομο, αποφάσισε να πάρει αυτή την πολύ σημαντική και συμβολική πρωτοβουλία, για την οποία τον ευχαριστώ και για την οποία θα ενημερώσω τον Πρωθυπουργό και το Υπουργικό Συμβούλιο.
Δημοσιογράφος: Λέτε ότι μπαίνουν διαρκώς όροι. Ένας από τους όρους είναι ίσως –γατί ακούγεται πολύ και πολλοί λένε ότι υπάρχουν και πιέσεις από το εξωτερικό- να μη γίνουν οι εκλογές τώρα, να παραταθεί ο βίος της Κυβέρνησης Παπαδήμου;
Ευ. Βενιζέλος: Όχι, αυτό το οποίο τίθεται ως προϋπόθεση από τους εταίρους μας είναι να υπάρχει η βεβαιότητα πως η Ελλάδα δεσμεύεται και πως το κράτος μας, η Πολιτεία μας, έχει συνέχεια. Και ότι οι δεσμεύσεις θα τηρηθούν όχι μόνο από την παρούσα κυβέρνηση και από την παρούσα Βουλή αλλά και από την επόμενη Βουλή, δηλαδή από την επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και από την επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή. Γι’ αυτό έχουν πολύ μεγάλη σημασία, οι δεσμεύσεις των δύο κομμάτων, των δύο μεγάλων πολιτικών οικογενειών, οι οποίες αυτή τη στιγμή συνεργάζονται στην Κυβέρνηση Παπαδήμου και οι οποίες έχουν –πρέπει να έχουν- συνείδηση της ευθύνης και συνείδηση της κατάστασης.
Μακάρι να συστρατευτούν και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Μακάρι να καταλάβουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις ότι δεν μπορούμε να ασκούμε απλώς πίεση ή να διαμαρτυρόμαστε. Είναι εύλογο να διαμαρτύρεται ο πολίτης, είναι εύλογο να υπάρχουν διαδηλώσεις, να υπάρχουν συλλαλητήρια, να υπάρχουν φωνές αγωνίας, αλλά όταν μιλάμε στο όνομα του γενικού συμφέροντος, όταν μιλάμε στο όνομα του Έθνους πρέπει να μπορούμε να προτείνουμε συγκεκριμένες και ολοκληρωμένες λύσεις. Θα ήταν, λοιπόν, ευτύχημα να μπορούσαν να στρατευτούν και άλλες δυνάμεις στην υπόθεση αυτή. –