Παρακολουθώντας τον τραγικό (και καταστροφικό) αγώνα της Εθνικής μας ομάδας με τα νησιά Φερόες, αυθόρμητα έκανα κάποιους συνειρμούς , που σε προσωπικό επίπεδο τουλάχιστον, μου εξηγούν τη διαφορετικότητα και το πως αντιμετωπίζουμε , εμείς οι Έλληνες, κάποια γεγονότα. Και σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, πρέπει να παραδεχτούμε κάποια πράγματα και να τα πούμε με το όνομά τους. Για λόγους “προσομοίωσης” όπου Εθνική, θα αναφέρομαι στον Ελληνικό λαό.
Τι είδαμε όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο και την Εθνική μας προχτές? Από κακές επιλογές και στηριζόμενοι στο ένδοξο παρελθόν μας (Ιστορία = EURO 2004 ) φτάσαμε στον πάτο της Ευρώπης. ¨Όσοι κάποτε μας θαύμαζαν, τώρα σε κάθε στραβοπάτημά μας, χαιρέκακα τρίβουν τα χέρια τους. Σίγουρα όμως, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει η πολιτεία,η ΕΠΟ, οι προπονητές και οι παίκτες βέβαια. Τελευταίοι, και σε ελάχιστο βαθμό, οι φίλαθλοι και ο απλός κόσμος.
Και τώρα, η Εθνική μας, χωρίς στόχους, πρόγραμμα, πλάνο και αισιοδοξία, “γεύεται” τις συνέπειες όλων των λαθών. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά να επενδύσει στο μέλλον της ομάδας. Κανείς δεν εκμεταλλεύτηκε την τεράστια επιτυχία του παρελθόντος και έτσι μείναμε σε “ερασιτεχνικά” επίπεδα. Να τρωγόμαστε για παράγκες, για στημένα παιχνίδια και για αποτυχημένους παίκτες και προπονητές. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; ΜΕΙΝΑΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ EURO (ΕΥΡΩ??) Και καθόμαστε και ασχολούμαστε αν ο τωρινός προπονητής (= πρωθυπουργός) μπορούσε να κάνει κάτι για την ελληνική κατάντια.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, η “Εθνική ομάδα” χρειάζεται κάποια πράγματα. Ανασυγκρότηση και δουλειά από το ΜΗΔΕΝ. Κρατάμε την εθνική μας υπερηφάνεια αλλά με θετικό τρόπο. Ξεχνάμε το “ένδοξο” παρελθόν, δυστυχώς δεν το έχουμε πλέον. Χτίζουμε από την αρχή μια νέα ομάδα, με όραμα και προοπτική, με γερές βάσεις και θεμέλια που θα την οδηγήσουν σε λίγα χρόνια ξανά ψηλά. Ως τότε ….ΔΟΥΛΕΙΑ !!!
ΚΑΜΑΚΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ