ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΤΗ ΔΕΗ
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Ακυρώθηκαν τελικώς από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο οι δύο αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την «κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ στην εξόρυξη λιγνίτη», στη βάση του ότι «μπορεί μεν να υπάρχει αδυναμία των υπόλοιπων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην ηλεκτροπαραγωγή να έχουν πρόσβαση στο λιγνίτη, ωστόσο για αυτή την κατάσταση ευθύνεται όχι η ΔΕΗ, αλλά η Ελληνική Δημοκρατία που δεν προχώρησε στη χορήγηση αδειών εκμεταλλεύσεως».
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, που από τη πρώτη στιγμή ενεπλάκη στο θέμα, που συνέβαλε με οποιοδήποτε τρόπο μπορούσε στην όλη ιστορία και στις διαδικασίες που κινήθηκαν, που είχε αδιάλειπτη ενημέρωση επί των σχετικών θεμάτων και συνεργάστηκε με τη νομική ομάδα της ΔΕΗ, αποδεικνύεται πλέον πως κατάφερε να βάλει το δικό του λίθο, ώστε να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Θυμίζουμε ότι ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ είχε παραστεί και στην εκδίκαση της υπόθεσης, όπου τόσο από πλευράς ΔΕΗ όσο και από πλευράς Ελληνικής Δημοκρατίας, είχε δοθεί μια δυνατή δικαστική μάχη, με άκρως εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση, που κατέστησε εφικτή τη δημιουργία θετικού κλίματος γύρω από την έκβαση της υπόθεσης.
Σαφέστατα, η σημερινή απόφαση που δικαιώνει τη ΔΕΗ δεν μπορεί παρά να ικανοποιεί απολύτως τον ΣΠΑΡΤΑΚΟ, που κατάφερε να έχει θετική συνδρομή για ένα θέμα κυρίαρχο και με πολλαπλές προεκτάσεις στους εργαζόμενους, την επιχείρηση και την ίδια την προοπτική του Ενεργειακού Λεκανοπεδίου.
Αξίζουν συγχαρητήρια στη Νομική ομάδα της ΔΕΗ (Οικονόμου Αργύρης, Σαλακά Ευσταθία και τον εξωτερικό Νομικό συνεργάτη κ. Παρασκευά Ανέστη), που υπερασπίστηκαν τις θέσεις της Επιχείρησης με άριστους χειρισμούς και άκρως τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία.
Σχετικά με την απόφαση, για την καλύτερη ενημέρωση αναφέρουμε ότι:
Γενικό Δικαστήριο:
1) Ακυρώνει την απόφαση C(2008) 824 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Μαρτίου 2008, σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) (υπόθεση Τ-169/08).
2) Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 6244 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Αυγούστου 2009, για τον καθορισμό συγκεκριμένων μέτρων για τη διόρθωση των δυσμενών για τον ανταγωνισμό συνεπειών της παραβάσεως που διαπιστώθηκε στην απόφαση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008, σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) (Τ-421/09).
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έκτο τμήμα)
της 20ής Σεπτεμβρίου 2012
«Ανταγωνισμός – Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως – Ελληνικές αγορές προμήθειας λιγνίτη και χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας – Απόφαση θεσπίζουσα ειδικά μέτρα για τη διόρθωση των αντίθετων προς τον ανταγωνισμό συνεπειών παραβάσεως του άρθρου 86, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ, διαπιστωθείσας με προγενέστερη απόφαση – Άρθρο 86, παράγραφος 3, ΕΚ – Ακύρωση της προγενέστερης αποφάσεως»
Στην υπόθεση T‑421/09,
Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ), με έδρα την Αθήνα (Ελλάδα), εκπροσωπούμενη από τον Π. Ανέστη, δικηγόρο, προσφεύγουσα,
υποστηριζόμενη από την Ελληνική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από τους Π. Μυλωνόπουλο και K. Μπόσκοβιτς, επικουρούμενους από τον Μ. Μαρίνο, δικηγόρο, παρεμβαίνουσα, κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από τον Θ. Χριστοφόρου και την A. Αντωνιάδη, επικουρούμενους από τον Α. Οικονόμου, δικηγόρο,
καθής,
με αντικείμενο προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 6244 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Αυγούστου 2009, για τον καθορισμό συγκεκριμένων μέτρων για τη διόρθωση των δυσμενών για τον ανταγωνισμό συνεπειών της παραβάσεως που διαπιστώθηκε στην απόφαση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008, σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της ΔΕΗ,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),
συγκείμενο από τους H. Kanninen (εισηγητή), πρόεδρο, N. Wahl και S. Soldevila Fragoso, δικαστές,
γραμματέας: Σ. Σπυροπούλου, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν των επ’ ακροατηρίου συζητήσεων της 13ης Ιουλίου 2011 και της 2ας Φεβρουαρίου 2012,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
ΔΕΗ
1 Η προσφεύγουσα Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ) ιδρύθηκε με τον νόμο 1468 της 2ας/7ης Αυγούστου 1950 (ΦΕΚ Α΄ 169) ως δημόσια επιχείρηση ανήκουσα στο Ελληνικό Δημόσιο και απολαύουσα του αποκλειστικού δικαιώματος να παράγει, να μεταφέρει και να προμηθεύει με ηλεκτρική ενέργεια ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
2 Η ΔΕΗ μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρία την 1η Ιανουαρίου 2001 δυνάμει του νόμου 2773/1999 σχετικά με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΦΕΚ Α΄ 286), με τον οποίο μεταφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ελληνική έννομη τάξη η οδηγία 96/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ 1997, L 27, σ. 20), καθώς και δυνάμει του προεδρικού διατάγματος 333/2000 (ΦΕΚ A΄ 278).
3 Η ΔΕΗ εξακολουθεί να ανήκει κατά πλειοψηφία στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο κατέχει το 51,12 % των μετοχών της. Από τις 12 Δεκεμβρίου 2001, οι μετοχές της ΔΕΗ είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (Ελλάδα), καθώς και στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο).
Οι κρίσιμες εθνικές διατάξεις
4 Τα πρώτα δικαιώματα αναζητήσεως και εκμεταλλεύσεως του λιγνίτη σε δημόσια κοιτάσματα στην Ελλάδα χορηγήθηκαν δυνάμει του νομοθετικού διατάγματος 4029/1959 (ΦΕΚ A΄ 250) και ακολούθως δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 3, του νόμου 134/1975 (ΦΕΚ A΄ 180), ο οποίος προέβλεπε τη δυνατότητα άμεσης χορηγήσεως των εν λόγω δικαιωμάτων στη ΔΕΗ.
5 Με το νομοθετικό διάταγμα 210/1973 (ΦΕΚ Α΄ 277) θεσπίστηκε στην Ελλάδα μεταλλευτικός κώδικας, ο οποίος τροποποιήθηκε ακολούθως με τον νόμο 274/1976 (ΦΕΚ Α΄ 50). Όσον αφορά τα δημόσια κοιτάσματα, το άρθρο 144 του νόμου αυτού ορίζει ότι τα δικαιώματα αναζητήσεως και εκμεταλλεύσεως δύνανται να χορηγηθούν από την Ελληνική Δημοκρατία κατόπιν διαδικασίας υποβολής προσφορών ή χωρίς υποβολή προσφορών αλλά μέσω συμβάσεως εγκρινόμενης με ειδικό νόμο του Κοινοβουλίου, ή ακόμη με απευθείας ανάθεση σε κατεπείγουσες περιπτώσεις και για λόγους δημόσιου συμφέροντος.
6 Ο νόμος 2773/1999 καθιέρωσε καθεστώς απελευθερώσεως της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
7 Ο νόμος 3175/2003 (ΦΕΚ Α΄ 207) προέβλεψε τη δημιουργία αγοράς χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, περιλαμβανομένης μιας υποχρεωτικής ημερήσιας αγοράς.
8 Οι διατάξεις βάσει των οποίων προβλεπόταν η δυνατότητα απευθείας παραχωρήσεως στη ΔΕΗ δικαιωμάτων, ήτοι το άρθρο 3, παράγραφος 3, του νόμου 134/1975, καταργήθηκαν με το άρθρο 36, παράγραφος 3, του νόμου 3734/2009 (ΦΕΚ Α΄ 8).
Η αγορά του λιγνίτη στην Ελλάδα
9 Ο λιγνίτης είναι ορυκτό με κύριο στοιχείο τον άνθρακα. Το εν λόγω στερεό καύσιμο χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
10 Το σύνολο των αποθεμάτων των εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων λιγνίτη στην Ελλάδα εκτιμάται σε 3 255 περίπου εκατομμύρια τόνους.
11 Στη ΔΕΗ παραχωρήθηκαν δικαιώματα αναζητήσεως και εκμεταλλεύσεως του λιγνίτη για μεταλλεία των οποίων τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονταν, τον Μάρτιο του 2008, σε 2 000 εκατομμύρια τόνους περίπου.
12 Τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα λιγνίτη στην Ελλάδα για τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να παραχωρηθούν δικαιώματα εκμεταλλεύσεως ανέρχονται σε 1 255 εκατομμύρια τόνους περίπου. Πρόκειται, κατ’ ουσίαν, για τα κοιτάσματα της Δράμας, της Ελασσόνας, του Αμυνταίου-Βεγόρας, της Αχλάδας και της Βεύης. Η παραχώρηση δικαιωμάτων επί των κοιτασμάτων της Βεύης, που αντιστοιχούν σε 94 εκατομμύρια τόνους, βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη.
Η διοικητική διαδικασία
13 Στις 5 Μαρτίου 2008 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων εξέδωσε την απόφαση σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της ΔΕΗ (στο εξής: απόφαση της 5ης Μαρτίου 2008). Με το άρθρο 1 της αποφάσεως αυτής η Επιτροπή διαπιστώνει ότι το άρθρο 22, παράγραφος 1, του νομοθετικού διατάγματος 4029/1959, το άρθρο 3, παράγραφος 1, του νόμου 134/1975 και οι υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή του νόμου αυτού για τη χορήγηση δικαιωμάτων αναζητήσεως και εκμεταλλεύσεως του λιγνίτη στη ΔΕΗ αντίκεινται στο άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ, στο μέτρο που χορηγούν και διατηρούν σε ισχύ προνομιακά δικαιώματα υπέρ της ΔΕΗ για την εκμετάλλευση λιγνίτη στην Ελλάδα, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μια κατάσταση ανισότητας ευκαιριών μεταξύ των επιχειρήσεων όσον αφορά την πρόσβαση στα πρωτογενή καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και παρέχοντας στη ΔΕΗ τη δυνατότητα να διατηρεί ή να ενισχύει τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, αποκλείοντας ή παρακωλύοντας κάθε νέα είσοδο στην αγορά.
14 Επισημαίνεται ότι το άρθρο 1 της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008 περιέχει ένα εκ παραδρομής σφάλμα, δεδομένου ότι αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του νόμου 134/1975. Συγκεκριμένα, από τη δικογραφία προκύπτει ότι η απόφαση αφορά τη διάταξη της παραγράφου 3 του εν λόγω άρθρου.
15 Με το άρθρο 2 της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008, η Επιτροπή καλεί την Ελληνική Δημοκρατία να την ενημερώσει, εντός διμήνου από την κοινοποίηση της οικείας αποφάσεως, σχετικά με τα μέτρα τα οποία προτίθεται να λάβει με σκοπό τη διόρθωση των αντίθετων προς τον ανταγωνισμό αποτελεσμάτων των κρατικών μέτρων που παρατίθενται στο άρθρο 1. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα μέτρα αυτά θα ληφθούν και θα εφαρμοσθούν εντός οκτώ μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω αποφάσεως.
16 Η προσφεύγουσα, υποστηριζόμενη από την Ελληνική Δημοκρατία, άσκησε προσφυγή κατά της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008, στο πλαίσιο της υποθέσεως T-169/08, ΔΕΗ κατά Επιτροπής, επί της οποίας η απόφαση δημοσιεύθηκε σήμερα.
17 Την κοινοποίηση της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008 ακολούθησε ανταλλαγή εγγράφων μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Επιτροπής. Τα μεν υποβληθέντα από την Ελληνική Δημοκρατία έγγραφα φέρουν ημερομηνίες 20 Μαΐου 2008, 13 Ιουνίου 2008, 8 Αυγούστου 2008, 13 Οκτωβρίου 2008, 12 Δεκεμβρίου 2008 και 18 Μαρτίου 2009, τα δε υποβληθέντα από την Επιτροπή έγγραφα φέρουν ημερομηνίες 29 Μαΐου 2008, 16 Ιουλίου 2008, 22 Σεπτεμβρίου 2008 και 25 Φεβρουαρίου 2009.
18 Στις 4 Αυγούστου 2009 η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση C(2009) 6244 τελικό, για τον καθορισμό συγκεκριμένων μέτρων για τη διόρθωση των αντίθετων προς τον ανταγωνισμό συνεπειών της παραβάσεως που διαπιστώθηκε στην απόφαση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008 σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της ΔΕΗ (περίληψη στην ΕΕ C 243, σ. 5, στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).
19 Το άρθρο 1, πρώτο εδάφιο, της εν λόγω αποφάσεως έχει ως εξής:
«Για να διορθωθούν τα αντίθετα προς τον ανταγωνισμό κρατικά μέτρα που διαπιστώθηκαν με την απόφαση της 5ης Μαρτίου 2008, η Ελληνική Δημοκρατία λαμβάνει κάθε αναγκαίο μέτρο προκειμένου:
α) να χορηγήσει μέσω διαγωνισμών δικαιώματα εκμεταλλεύσεως επί των κοιτασμάτων λιγνίτη της Δράμας, Ελασσόνας, Βεύης και Βεγόρας σε άλλες επιχειρήσεις, πλην της ΔΕΗ, εκτός εάν δεν υποβληθεί άλλη αξιόπιστη προσφορά,
β) να απαγορεύσει στους κατόχους δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως επί των κοιτασμάτων της Δράμας, της Ελασσόνας και της Βεγόρας να πωλούν τον εξορυσσόμενο λιγνίτη στη ΔΕΗ, εκτός αν δεν υπάρχει άλλη αξιόπιστη προσφορά αγοράς των ποσοτήτων λιγνίτη, και για όσο χρονικό διάστημα η ΔΕΗ κατέχει δικαιώματα εκμεταλλεύσεως για περισσότερο από το 60 % του συνόλου των αποθεμάτων λιγνίτη, για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια εκμεταλλεύσεως στην Ελλάδα, και
γ) να διοργανώσει νέα διαδικασία παραχωρήσεως, σε περίπτωση ακυρώσεως της υπό εξέλιξη διαδικασίας παραχωρήσεως δικαιωμάτων επί του κοιτάσματος της Βεύης.
Κατά την εν λόγω διαδικασία, δεν πρόκειται να ληφθεί υπόψη ενδεχόμενη προσφορά της ΔΕΗ, εκτός αν δεν υποβληθεί άλλη αξιόπιστη προσφορά, και θα απαγορεύεται στον κάτοχο του δικαιώματος να πωλεί τον εξορυσσόμενο λιγνίτη στη ΔΕΗ, εκτός αν δεν υποβληθεί άλλη αξιόπιστη προσφορά αγοράς, και για όσο χρονικό διάστημα η ΔΕΗ κατέχει δικαιώματα εκμεταλλεύσεως για περισσότερο από το 60 % του συνόλου των αποθεμάτων λιγνίτη για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια εκμεταλλεύσεως στην Ελλάδα.»
20 Η Επιτροπή προσθέτει στο άρθρο 1, πρώτο εδάφιο, της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι, αν η Ελληνική Δημοκρατία κρίνει ότι δεν έχει υποβληθεί καμία αξιόπιστη προσφορά και σκοπεύει να παραχωρήσει δικαιώματα εκμεταλλεύσεως στη ΔΕΗ, πρέπει να υποβάλει την πρόταση αυτή προς έγκριση στην Επιτροπή.
21 Το άρθρο 2, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως προβλέπει ότι οι διαδικασίες διαγωνισμού που αποβλέπουν στην εφαρμογή των μέτρων του άρθρου 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, προκηρύσσονται και τίθενται σε εφαρμογή το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός 6 μηνών από την κοινοποίηση της προσβαλλομένης αποφάσεως, τα δε δικαιώματα εκμεταλλεύσεως χορηγούνται στην πράξη στους επιλεγέντες υποψηφίους το αργότερο εντός 12 μηνών από την εν λόγω κοινοποίηση.
22 Η παράγραφος 2 του άρθρου αυτού ορίζει ότι οι προθεσμίες των 6 και των 12 μηνών, αντιστοίχως, ισχύουν και για το κοίτασμα της Βεύης, εφόσον προκηρυχθεί νέα διαδικασία παραχωρήσεως δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως του κοιτάσματος αυτού και εφαρμόζονται από την ημερομηνία οριστικής ακυρώσεως της διαδικασίας που βρισκόταν σε εξέλιξη κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008.
23 Όσον αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού, ορίζει ότι η Ελληνική Δημοκρατία υποβάλλει ανά τρίμηνο έκθεση στην Επιτροπή σχετική με τις ενέργειες στις οποίες έχει προβεί για την εφαρμογή των μέτρων που περιγράφονται στο άρθρο 1 και ότι η υποχρέωση υποβολής εκθέσεως εξακολουθεί να ισχύει έως την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που περιγράφονται στο άρθρο 1.
24 Τέλος, κατά την παράγραφο 4 του άρθρου αυτού, σε περίπτωση αδυναμίας της Ελληνικής Δημοκρατίας να τηρήσει τις προθεσμίες που προβλέπουν οι ως άνω παράγραφοι 1 και 2 του ίδιου άρθρου, λόγω ιδίως απρόβλεπτων περιστάσεων που αυτή δεν μπορεί να ελέγξει, το εν λόγω κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή αμελλητί αιτιολογημένο αίτημα παρατάσεως των αντίστοιχων προθεσμιών. Εξάλλου, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών με το εν λόγω αίτημα περιστάσεων, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να χορηγήσει εύλογη παράταση της προθεσμίας.
Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων
25 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου [νυν Γενικού Δικαστηρίου] στις 19 Οκτωβρίου 2009, η προσφεύγουσα άσκησε την υπό κρίση προσφυγή.
26 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 25 Φεβρουαρίου 2010 η Ελληνική Δημοκρατία ζήτησε να παρέμβει υπέρ της προσφεύγουσας.
27 Με διάταξη του προέδρου του έβδομου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Απριλίου 2010 έγινε δεκτό το αίτημα της Ελληνικής Δημοκρατίας να παρέμβει στην υπό κρίση διαφορά υπέρ της προσφεύγουσας.
28 Η προσφεύγουσα, υποστηριζόμενη από την Ελληνική Δημοκρατία, ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·
– να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
29 Η Επιτροπή ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
30 Κατόπιν μεταβολής της συνθέσεως των τμημάτων του Γενικού Δικαστηρίου, ο εισηγητής δικαστής τοποθετήθηκε ως πρόεδρος στο έκτο τμήμα, στο οποίο, κατά συνέπεια, ανατέθηκε η υπό κρίση υπόθεση.
31 Κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή, το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) αποφάσισε να προχωρήσει στην προφορική διαδικασία.
32 Με έγγραφο της 30ής Μαΐου 2011, το Γενικό Δικαστήριο, στο πλαίσιο μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας κατά το άρθρο 64 του Κανονισμού Διαδικασίας του, ζήτησε από την Επιτροπή να προσκομίσει το από 20 Μαΐου 2009 έγγραφο της εταιρίας Ήρων στο οποίο αυτή αναφέρεται με τις παρατηρήσεις της. Η Επιτροπή συμμορφώθηκε εμπρόθεσμα προς το αίτημα αυτό.
33 Οι διάδικοι αγόρευσαν και απάντησαν στις ερωτήσεις του Γενικού Δικαστηρίου κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση της 13ης Ιουλίου 2011.
34 Λόγω κωλύματος του εισηγητή δικαστή, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου όρισε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, τον εαυτό του ως εισηγητή δικαστή για τη συμπλήρωση του έκτου τμήματος.
35 Με διάταξη της 18ης Νοεμβρίου 2011, το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα), με τη νέα του σύνθεση, διέταξε την επανάληψη της προφορικής διαδικασίας και οι διάδικοι ενημερώθηκαν ότι θα έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις απόψεις τους κατά τη διάρκεια νέας επ’ ακροατηρίου συζητήσεως.
36 Εν συνεχεία, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου ανέθεσε εκ νέου την υπόθεση στον πρόεδρο του έκτου τμήματος και τον όρισε εισηγητή δικαστή.
37 Οι διάδικοι ανέπτυξαν προφορικώς τις απόψεις τους και απάντησαν στις ερωτήσεις του Γενικού Δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της νέας επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 2ας Φεβρουαρίου 2012. Ειδικότερα, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, ο εκπρόσωπος της προσφεύγουσας, απαντώντας σε ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου, υποστήριξε ότι, σε περίπτωση ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008, η υπό κρίση προσφυγή θα καθίστατο άνευ αντικειμένου, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε σε εκτέλεση της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008. Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής υποστήριξε ότι, στην περίπτωση αυτή, το Γενικό Δικαστήριο θα μπορούσε να αποφασίσει, στον βαθμό που τούτο θα ήταν αναγκαίο κατά την κρίση του, να αναστείλει τη διαδικασία στην υπό κρίση υπόθεση, εν αναμονή της αποφάσεως του Δικαστηρίου επί αιτήσεως αναιρέσεως που τυχόν θα ασκηθεί κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην προπαρατεθείσα υπόθεση ΔΕΗ κατά Επιτροπής (T‑169/08).
Σκεπτικό
38 Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, με την οποία η Επιτροπή θέσπισε, σύμφωνα με το άρθρο 86, παράγραφος 3, ΕΚ, συγκεκριμένα μέτρα για τη διόρθωση των δυσμενών για τον ανταγωνισμό συνεπειών της παραβάσεως που εκτίθενται στην απόφαση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008.
39 Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε βάσει της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008, με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η ελληνική νομοθεσία και οι υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της ήταν αντίθετες προς το άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ.
40 Όμως, το έκτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου, με σημερινή απόφασή του επί της προπαρατεθείσας υποθέσεως T‑169/08, ΔΕΗ κατά Επιτροπής, ακύρωσε την απόφαση της 5ης Μαρτίου 2008.
41 Επομένως, κατόπιν της ακυρώσεως της αποφάσεως της 5ης Μαρτίου 2008, πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.
Επί των δικαστικών εξόδων
42 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικασθεί, εκτός των εξόδων της, και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.
43 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 4, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα κράτη μέλη που παρεμβαίνουν στη δίκη φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. Ως εκ τούτου, η Ελληνική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 6244 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Αυγούστου 2009, για τον καθορισμό συγκεκριμένων μέτρων για τη διόρθωση των δυσμενών για τον ανταγωνισμό συνεπειών της παραβάσεως που διαπιστώθηκε στην απόφαση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008, σχετικά με τη χορήγηση ή τη διατήρηση σε ισχύ από την Ελληνική Δημοκρατία δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη υπέρ της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).
2) Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πέραν των δικαστικών της εξόδων, στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ΔΕΗ.
3) Η Ελληνική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.
|
Kanninen |
Wahl |
Soldevila Fragoso |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012.
(υπογραφές)
Ακολουθήστε μας στο YouTube..
