

Εξωτερικών Υποθέσεων, την Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010, με αφορμή την ενημέρωση του Υπουργού Εξωτερικών κ.
Δημήτρη Δρούτσα σχετικά με τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. που διεξήχθη τον Σεπτέμβριο του 2010 στην
Νέα Υόρκη.
Κύριε Υπουργέ, ήθελα να κάνω μια ερώτηση, αλλά ουσιαστικά μου έδωσε μια μικρή αφορμή η τοποθέτηση του κ.
Στυλιανίδη, για να πω κάτι που νομίζω ότι είναι σοβαρό.
Πιστεύω ότι πρέπει να κάνετε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που σας συνιστά, και το ακριβώς αντίθετο πρέπει να κάνει ο
καθένας από εμάς, και το ακριβώς αντίθετο πρέπει να κάνει επιτέλους η χώρα. Μου είναι αδιανόητο να βλέπω σε μια
περίοδο όπου η πολιτική βρίσκεται σε μια γενική έκπτωση – που σημαίνει έλλειμμα δημοκρατίας στη χώρα – να
οξύνονται οι τόνοι, να μικραίνει η συναίνεση, να ανεβαίνει ο δείκτης αντιπαράθεσης και να επιβάλλεται ουσιαστικά και μια
μάχη μεταξύ των Κομμάτων.
Είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρέπει να κάνει η χώρα σε αυτή τη δύσκολη εποχή που περνάει. Δεν πιστεύω
ότι παλαιοί άνθρωποι του Κοινοβουλίου συνιστούν τέτοιες συζητήσεις. Αγαπώ και εκτιμώ τον κ. Στυλιανίδη και αυτό το
γνωρίζει, αλλά το να συζητάμε για δεύτερη και τρίτη φορά, τί έγινε με την υπόθεση Γιούνγκερ είναι μια καταστροφή.
Υπήρξαν αμοιβαία λάθη και ζημιωμένη υπήρξε μόνο η Ελλάδα. Ο ζημιωμένος αυτής της υποθέσεως είναι η χώρα μας.
Αυτή είναι η άποψή μου, και δεν αφορά μόνο αυτό το θέμα, αλλά τη γενικότερη κατάσταση που βιώνουμε.
Το δεύτερο, που θέλω να πω, αφορά ένα θέμα το οποίο με ενδιαφέρει πάρα πολύ, κ. Υπουργέ. Ομολογώ ότι πριν από
κάποιους μήνες που σας συνάντησα, η απάντησή σας με εξέπληξε θετικά. Σας ρώτησα ποια είναι η θέση που σκέπτεστε
να κρατήσετε στο θέμα των Σκοπίων και των σχέσεών μας με τη γειτονική χώρα. Μου απαντήσατε τότε, ότι σκέπτεστε να
κάνετε μεταφορά της πίεσης στην άλλη πλευρά, κάτι το οποίο θεώρησα πολύ φιλόδοξο. Ως παρατηρητής των γεγονότων
αυτών, οφείλω να πω ότι στα 22 χρόνια που είμαι Βουλευτής για πρώτη φορά διαβλέπω ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι
τέτοιο, εκτός αν κάνω και σε αυτό λάθος και δεν το λέω βάσει των δικών σας εμπειριών, αλλά των δικών μου. Πράγματι
υπάρχει ένα τέτοιο γεγονός στον ορίζοντα, υπάρχει μια μεταφορά πίεσης στην άλλη πλευρά, σαν να έχει την ευθύνη της
απόφασης, πλέον, η άλλη πλευρά.
Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά και θέλω να σας ρωτήσω το εξής. Κατά την εκτίμησή σας, συνιστά ένα απλό γεγονός ή
είναι πραγματικά μια διαφορετική συμπεριφορά της Κυβερνήσεως των Ηνωμένων Πολιτειών που δεν έχουμε δει ποτέ
στην Ελλάδα – διότι δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοια γαλαντομία από αυτούς τους συμμάχους – με τη νέα διακυβέρνηση
Ομπάμα – Κλίντον, καθώς είδα και τις δηλώσεις της κυρίας Κλίντον οι οποίες δείχνουν μια μικρή διαφοροποίηση σε
σχέση με αυτό το ζήτημα.
Υπάρχει, λοιπόν, μια διαφοροποίηση στην συμπεριφορά. Από τη δική μου πλευρά διαβλέπω τα εξής, ως κάτοικος της
Φλώρινας, που γνωρίζει τί συμβαίνει στο σπίτι και στην γειτονιά του. Έχουν λιγοστέψει οι σχετικές παρεμβάσεις
Γκρουέφσκι, με αφορμή εσωτερικά θέματα. Ίσως δεν τους δίνουμε πλέον αφορμές, διότι παλαιότερα τους δίναμε και
γελοίες αφορμές.
Δεύτερον, οι αντίστοιχες, κατά τη γνώμη μου, άκαιρες και άκρως επικίνδυνες επισκέψεις Αμερικανών εμπειρογνωμόνων
τύπου Μακντούγκαλ, εδώ και έξι μήνες δεν συμβαίνουν. Δεχόμασταν στη Φλώρινα τακτικά επισκέψεις και από την
Ευρωπαϊκή Ένωση και από τον ΟΗΕ για ζητήματα γλώσσας, ενδιαφέροντος για σχολεία κλπ. Αυτό το θέμα σίγασε και το
βλέπω στο γενικό πλαίσιο που σας τοποθέτησα.
Επίσης, είναι αληθές, κύριε Υπουργέ, ότι πράγματι σε αυτές τις επαφές που είχατε, έχουν τεθεί δύο ονομασίες στο τραπέζι;
Από ποιόν έχουν τεθεί άραγε; Η μία είναι η «Βόρεια Μακεδονία» που το ακούμε εδώ και δύο χρόνια, και η άλλη
«Vardaska Macedonia»; Είναι αληθές; Ποια είναι η προέλευση αυτής της πρωτοβουλίας;
Το τελευταίο που θέλω να πω δεν αφορά μόνο στο Υπουργείο σας. Έχουμε δύο κατηγορίες συνόρων στη χώρα πια. Το
λέω με μεγάλη σαφήνεια και παρρησία αυτό. Έχουμε μια κατηγορία συνόρων στα ανατολικά μας σύνορα που, κατά τη
γνώμη μου, είναι ισχυρά σύνορα, και έχουμε και μια κατηγορία συνόρων, στα δικά μας σύνορα, με τις δοκιμαζόμενες
σχέσεις μας με FYROM και Αλβανία που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ανοχύρωτα σύνορα. Τα σύνορα, πλέον, δεν
οχυρώνονται με στρατό ούτε οχυρώνονται με πρωτοβουλίες που αφορούν τέτοια θέματα. Κατά τη γνώμη μου,
οχυρώνονται με ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δημιουργεί ένα φρόνημα στους κατοίκους.
Έχουμε, λοιπόν, από την Πρέσπα έως τη Φλώρινα μια περιοχή η οποία παλαιότερα είχε 25.000 κατοίκους. Σήμερα έχουν
απομείνει 1.500 άνθρωποι. Γιατί έχουν φύγει οι κάτοικοι από εκεί; Τί σημαίνει αυτή η λειψανδρία στην περιοχή; Γιατί δεν
μπορεί η πατρίδα να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς να μείνουν στον τόπο τους; Ξέρω παλιά γιατί
φεύγανε, και πόση ευθύνη έχει η πατρίδα γι’ αυτό. Τώρα, όμως, έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Δεύτερο σημείο που αποδεικνύει αυτό το γεγονός είναι ότι είμαστε η πρωταθλήτρια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε
ανεργία. Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, κύριε Υπουργέ, η ανεργία δεν ανέρχεται σε ποσοστό 14,1% που δίνει
επίσημα η Ευρωπαϊκή Ένωση ή η χώρα ή οι στατιστικολόγοι. Έχουμε ανεργία της τάξης του 50%. Ο ένας στους δύο δεν
δουλεύει, ιδίως οι νέοι. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι εθνικό θέμα και όχι αναπτυξιακό.
Όσον αφορά στο τρίτο σημείο, μπορεί να κάνει παρέμβαση το Υπουργείο σας. Επισκέφτηκα, πριν από 15 μέρες, τα
σύνορα από την πλευρά της Νίκης, τα δικά μας. Είδα το νέο Τελωνείο που έχει φτιάξει η χώρα. Έχουμε εδώ και πέντε
μήνες ένα εκπληκτικό, εξαιρετικό, καινούργιο Τελωνείο. Παλαιότερα, όταν έμπαινε κανείς στη FYROM έβλεπε μια εικόνα
πολύ καλύτερη από τη δική μας. Τώρα, πλέον, υπάρχει το κτήριο στη χώρα μας, τελειωμένο στην εντέλεια, με όλα του τα
έπιπλα, όλα του τα εξαρτήματα, αλλά δεν εργάζεται ούτε ένας άνθρωπος. Πότε θα στελεχωθεί αυτό το Τελωνείο;