
Εικόνες Αποκάλυψης από το Πεκίνο έκαναν το γύρο του κόσμου. Οι δρόμοι της κινεζικής πρωτεύουσας βρίσκονταν μέσα σε ένα σκούρο σύννεφο σκόνης και μικροσωματιδίων, που έδιναν την εντύπωση ότι ο ήλιος δεν είχε ανατείλει εκείνη την ημέρα. ’νθρωποι με μάσκες αναπνοής ελίσσονταν ανάμεσα σε τεράστιες ουρές αυτοκινήτων στους δρόμους και οι αρχές απηύθυναν αυστηρές προειδοποιήσεις να αποφεύγεται οποιαδήποτε περιττή μετακίνηση. Ένα γιγάντιο σύννεφο επικίνδυνων χημικών ουσιών είχε καλύψει την ανατολική ακτή της Κίνας εκτοξεύοντας τον αριθμό των αναπνευστικών και καρδιαγγειακών παθήσεων στην περιοχή.
Μία ακόμη πόλη γνωστή για την υψηλή ατμοσφαιρική μόλυνση είναι η Πόλη του Μεξικού των 20 εκ. κατοίκων. Οι μετρήσεις το 1990 έδειξαν ότι η ποιότητα του αέρα ήταν «καλή» μόλις οκτώ ημέρες το χρόνο! Όμως η κατάσταση βελτιώθηκε και ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 237 το 2012. Πριν από 20 χρόνια ο αέρας ήταν τόσο κακός, ώστε τα πουλιά έπεφταν νεκρά στο δρόμο.
Κυβέρνηση και πολίτες συναντήθηκαν κάποια στιγμή αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν τη ρύπανση. Κατά συνέπεια συντάχθηκαν μακροπρόθεσμα μεταρρυθμιστικά πλάνα: Εργοστάσια με υπερβολικές εκπομπές καυσαερίων, όπως διυλιστήρια, έπρεπε να μετακομίσουν έξω από την πόλη, βελτιώθηκε η ποιότητα των καυσίμων και είχε αποφασιστεί ότι τα τότε πέντε εκ. αυτοκίνητα της πόλης έμεναν παρκαρισμένα μία ημέρα την εβδομάδα.
Ο ευρωπαϊκός αέρας είναι αισθητά καλύτερης ποιότητας, καθώς από τη δεκαετία του 1970 άρχισαν να εφαρμόζονται ορισμένοι περιορισμοί στο πλαίσιο της ΕΕ. Φωτεινό παράδειγμα οικολογικής πόλης από τον ευρωπαϊκό χώρο είναι αυτό της Βιτόρια-Γκαστέις από τη Χώρα των Βάσκων στην Ισπανία. Η πόλη ανακηρύχθηκε από την Κομισιόν «Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης» για το 2012.