«Μακροχρόνιες Ενεργειακές Προοπτικές: Οι Προκλήσεις για τον Ενεργειακό Τομέα στην Ελλάδα με ορίζοντα το 2050»

Ημ/νία Ανάρτησης: 25 Ιουλίου, 2011

Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ καθηγητής Γιάννης Στουρνάρας παρουσιάζοντας την μελέτη με τίτλο
«Μακροχρόνιες Ενεργειακές Προοπτικές:
Οι Προκλήσεις για τον Ενεργειακό Τομέα
στην Ελλάδα με ορίζοντα το 2050»
που εκπόνησε το ΙΟΒΕ σε συνεργασία με  το Εργαστήριο Ενέργειας – Οικονομίας – Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσόβιου Πανεπιστημίου (ΕΜΠ), αναφέρθηκε στις προκλήσεις σε επίπεδο στρατηγικής και σχεδιασμού που οφείλει να αντιμετωπίσει ο ενεργειακός τομέας και, εμμέσως, η ελληνική οικονομία, σε μια προοπτική που φθάνει το 2050.
«Πέρα όμως από τα προβλήματα και τις αβεβαιότητες», τόνισε, «που συνδέονται με την τρέχουσα, ιδιαίτερα δυσμενή, συγκυρία, η ιστορία μάς δείχνει ότι κάθε προσπάθεια – ενεργειακού ή άλλου – σχεδιασμού στη χώρα μας, και δη μακροχρόνιου, έχει να αντιμετωπίσει σημαντικά εμπόδια, τα οποία αποτρέπουν την εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών και καθιστούν εκ προοιμίου δυσεπίτευκτους τους στόχους που έχουν τεθεί». Ο κ. Στουρνάρας σημείωσε ότι «η μετάβαση προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, θα απαιτήσει το δραστικό μετασχηματισμό του ενεργειακού συστήματος και την προετοιμασία και συγκρότηση ενός ακόμα πιο φιλόδοξου σχεδίου για την μετά το 2020 περίοδο, με άξονες που σταθερά περιλαμβάνουν την εξοικονόμηση ενέργειας, τις ΑΠΕ, το φυσικό αέριο, τα «έξυπνα» δίκτυα και τον εξηλεκτρισμό των μεταφορών».
Παρουσιάζοντας, σε πρόσφατη εκδήλωση. τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης ο καθηγητής του ΕΜΠ, Παντελής Κάπρος τόνισε ότι «ο ενεργειακός τομέας της Ελλάδας, όπως και της ΕΕ, βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση για να μετασχηματιστεί σε ένα σύστημα πολύ πιο αποδοτικό ενεργειακά και με δραστικά μειωμένες εκπομπές CO2». Επισήμανε επίσης ότι «βασικές ενεργειακές επιλογές του παρελθόντος, όπως η διατήρηση του λιγνίτη ως στρατηγικού καυσίμου, τα επίπεδα τιμών ενέργειας που δεν αντανακλούν το κόστος, οι μικρές δαπάνες επένδυσης σε ενεργειακό εξοπλισμό και κτήρια, η κυριαρχία του πετρελαίου στον τομέα των μεταφορών και το απόλυτα συγκεντρωτικό σύστημα ηλεκτροπαραγωγής, θα πρέπει να αλλάξουν». Στη συνέχεια σκιαγράφησε τις νέες επιλογές και πρακτικές που θα πρέπει να χαρακτηρίζουν την ενεργειακή στρατηγική. Αυτές περιλαμβάνουν:
Την ανάπτυξη των ΑΠΕ σε μεγάλη κλίμακα, την ανάπτυξη υποδομών και την αξιοποίηση του φυσικού αερίου για την εξισορρόπηση φορτίου,
Τιμές που ανακτούν το πλήρες κόστος, καθώς και το κόστος αποφυγής των εκπομπών,
Υψηλές δαπάνες επένδυσης σε εξοικονόμηση ενέργειας και σε πιο αποδοτικό ενεργειακό εξοπλισμό (και μικρότερες λειτουργικές δαπάνες),
Εξηλεκτρισμό των μεταφορών και επέκταση της χρήσης βιοκαυσίμων,
Ανάπτυξη αποκεντρωμένης ηλεκτροπαραγωγής με έξυπνα δίκτυα και μετρητές.
Σύμφωνα με τον κ. Κάπρο, η πρόκληση συνίσταται τελικά στο πώς θα αυξηθούν σημαντικά οι επενδύσεις σε όλους τους τομείς, καθώς εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν 200 δισ. Ευρώ επενδύσεων μέχρι το 2050 επιπλέον αυτών του σεναρίου αναφοράς. Στο πλαίσιο αυτό περιέγραψε τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου να προσελκυστούν νέες επενδύσεις και τους τομείς στους οποίους θα πρέπει να κατευθυνθούν οι επενδύσεις αυτές.